คำถามที่พบบ่อย

คุณสมบัติ	กลไกการซื้อขายใบอนุญาตการปล่อยก๊าซเรือนกระจก	การทำโครงการลดก๊าซเรือนกระจก
ผู้ที่ทำการลดก๊าซเรือนกระจก	ผู้ที่เข้าร่วมซื้อขายในตลาดคาร์บอน	ผู้พัฒนาโครงการลดก๊าซเรือนกระจก
สาขาการผลิตที่เข้าร่วม	เน้นสาขาการผลิตที่มีการปล่อยก๊าซเรือนกระจกสูง และธุรกิจขนาดกลางและขนาดใหญ่	สาขาการผลิตใดก็ได้ หรืออาจจะเป็นบุคคลหรือกลุ่มบุคคลก็ได้
เป้าหมายในการลดก๊าซเรือนกระจก และการอนุญาตให้ปล่อยก๊าซเรือนกระจก	เป้าหมายถูกกำหนดโดยรัฐ หรือผู้มีอำนาจ โดยผู้ปล่อยจะได้รับจัดสรรสิทธิในการปล่อยก๊าซฯ ในรูปแบบใบอนุญาต (Allowance)	ไม่มีเป้าหมายการลดการปล่อยก๊าซฯ หรือสิทธิในการปล่อยก๊าซฯ หากลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกได้ต่ำกว่ากรณีการดำเนินธุรกิจตามปกติ (Business-as-usual) จะได้รับ “คาร์บอนเครดิต”
สิ่งที่ใช้ซื้อขาย	ใบอนุญาต (Allowance)	คาร์บอนเครดิต (Carbon credit)
อุปทานในตลาด	จำกัดตามปริมาณของเป้าหมายการปล่อยก๊าซเรือนกระจก	ขึ้นอยู่กับขนาดโครงการและความสนใจในการเข้าร่วมทำโครงการ
อุปสงค์ในตลาด	ผู้ที่ไม่สามารถลดก๊าซเรือนกระจกได้ ซึ่งสะท้อนจากความเข้มข้นของเป้าหมายการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก	กลไกการซื้อขายใบอนุญาตการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่อนุญาตให้ใช้เครดิตชดเชย / บริษัทหรือบุคคลที่ทำ CSR
การจัดทำคาร์บอนฟุตพริ้นท์	ต้องจัดทำ	ไม่ต้องจัดทำ
มาตรฐานของ MRV	ISO 14064-1 / 14064-3 / 14065 หรือขึ้นอยู่กับผู้กำหนดนโยบาย	ISO 14064-2 / 14064-3 / 14065 / CDM / J-VER / KVER / VCS / GS หรือขึ้นอยู่กับผู้กำหนดนโยบาย
ระยะเวลา	ใบอนุญาตมีอายุหนึ่งปี	ขึ้นอยู่กับอายุโครงการ ซึ่งกำหนดโดยผู้ดูแล
บทลงโทษ	ภาคบังคับ : มีบทลงโทษ ภาคสมัครใจ : ไม่มีบทลงโทษ	ไม่มีบทลงโทษ

 

กนอกจากนี้ โครงการลดก๊าซเรือนกระจกยังมีผลประโยชน์ร่วม (Co-benefit) ทั้งในระดับประเทศและระดับท้องถิ่น เช่น ด้านสิ่งแวดล้อม เช่น มีการรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมในระดับชุมชนในพื้นที่โครงการลดปริมาณของเสียที่เกิดขึ้น โดยการนํามาใช้เป็นเชื้อเพลิงพลังงาน ลดการใช้ทรัพยากรเชื้อเพลิงที่ไม่สามารถทดแทนได้ คุณภาพสิ่งแวดล้อมโดยรวมของประเทศดีขึ้นมีการถ่ายทอดและพัฒนา เทคโนโลยีที่สะอาดทั้งจาก ต่างประเทศและภายในประเทศ ด้านสังคม เช่น ประชาชนมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น โดยเฉพาะด้านสุขภาพอนามัยจากคุณภาพสิ่งแวดล้อมที่ดีขึ้น เพิ่มทางเลือกในการประกอบกิจการที่เป็นประโยชน์ต่อสภาวะแวดล้อม มีบทบาทในเวทีโลกในการแก้ไข ปัญหาระดับนานาชาติ ทำให้เพิ่มอำนาจต่อรองในการเจรจาระหว่างประเทศ และด้านเศรษฐกิจ เช่น เกษตรกรสามารถนำวัสดุเหลือใช้ ไปขายเพื่อเป็นวัตถุดิบในการดำเนินโครงการลดก๊าซเรือน กระตุ้นเศรษฐกิจในระดับชุมชนให้เกิดการจ้างงานมากขึ้น ลดการพึ่งพาการนำเข้าเชื้อเพลิง พลังงาน กระตุ้นเศรษฐกิจระดับชาติและเพิ่ม ความมั่นคงทางเศรษฐกิจ ลดภาระของประเทศที่ภาครัฐจะต้องลงทุนในการรักษา สิ่งแวดล้อมและอนุรักษ์พลังงาน อีกดัวย

สำหรับกิจกรรมการชดเชยคาร์บอนทางอบก.มีโครงการนำร่องสำกรับการทำกิจกรรมตัวอย่างในปีงบประมาณ 2556 ในส่วนของการคำนวนปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกทางอบก.ได้กำหนดไว้ 4 แนวทางได้แก่

1) สำหรับบุคคล การคำนวณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกในชีวิตประจำวัน (หน่วยคำนวณเป็น ตันต่อปี) ให้ใช้ “เครื่องมือคำนวณคาร์บอนฟุตพริ้นท์ของไทย” บนเว็บไซต์ขององค์การบริหารจัดการก๊าซเรือนกระจก

2) สำหรับองค์กร การคำนวณการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ให้ใช้ “แนวทางการประเมินคาร์บอนฟุตพริ้นท์องค์กร” ทั้งนี้ การคำนวนคาร์บอนฟุตพริ้นท์ต้องรวมทุกกิจกรรมทั้งหมดในประเภท (Scope) ที่ 1 และ 2 โดยไม่จำเป็นต้องนำประเภทที่ 3 มาพิจารณา เนื่องจากมีความยุ่งยากในการคำนวน และอาจเกิดปัญหาการนับซ้ำในภายหลังได้

3) สำหรับสินค้าและบริการ การคำนวณการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ให้ใช้ “แนวทางการประเมินคาร์บอนฟุตพริ้นท์ของผลิตภัณฑ์”

4) สำหรับการจัดงานอีเว้นท์การคำนวณการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ให้ใช้ “แนวทางการประเมินคาร์บอนฟุตพริ้นท์องค์กร” ทั้งนี้ การคำนวนคาร์บอนฟุตพริ้นท์ต้องรวมทุกกิจกรรมทั้งหมดในประเภท (Scope) ที่ 1-3 มาพิจารณา

การทำชดเชยคาร์บอนจากผู้เข้าร่วมที่ทำการชดเชยปริมาณก๊าซเรือนกระจก โดยมิได้ทำกิจกรรมการลดคาร์บอนด้วยตนเองเลย อาจเกิดขึ้นมาจากหลายสาเหตุ เช่น ผู้เข้าร่วมโครงการมีการใช้พลังงานอยู่ในระดับที่มีประสิทธิภาพแล้วจึงไม่สามารถลดการใช้พลังงานได้อีก หรือ ต้นทุนของการลดคาร์บอนด้วยตนเองมีสูงกว่าการชดเชยคาร์บอนจากที่อื่น ซึ่งมิอาจปฏิเสธได้ว่าธุรกิจสามารถผลักภาระในการลดก๊าซเรือนกระจกให้ผู้อื่น ซึ่งผลที่ตามมาอาจเกิดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกมากขึ้น และเกิดข้อได้เปรียบเสียเปรียบทางการค้า

อย่างไรก็ตาม หากมองไปยังจุดมุ่งหมายสูงสุดของการบรรเทาปัญหาสภาพภูมิอากาศ โดยการลดปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกลง จากกิจกรรรมการใช้ชีวิตประจำวันหรือกิจกรรมทางเศรษฐกิจต่างๆ การทำกิจกรรมชดเชยคาร์บอนก็ยังอยู่ในหลักการของการลดก๊าซเรือนกระจกโดยใช้ต้นทุนอย่างมีประสิทธิภาพ (Cost effectiveness) และยังมีความชอบธรรมตามหลักการ “Polluter pay principle”

วิสัยทัศน์ และพันธกิจของแต่ละองค์กรนั้นมีความแตกต่างกัน อย่างไรก็ตามคงปฏิเสธไม่ได้ว่าปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นปัญหาที่กำลังทวีความรุนแรง และเป็นกระแสที่ทั่วโลกต่างให้ความสนใจเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตาม กิจกรรม CSR ประเภทต่างๆที่องค์กรนั้นได้ดำเนินงานอยู่ก็ถือเป็นกิจกรรมเพื่อประโยชน์สาธารณะ แต่หากวิสัยทัศน์ และพันธกิจขององค์กรนั้นๆต้องการจะช่วยบรรเทาปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ กิจกรรมชดเชยคาร์บอนก็ถือเป็นกิจกรรมหนึ่งที่เป็นทางเลือกหนึ่งที่น่าสนใจ

          ในระบบซื้อขายสิทธิในการปล่อยก๊าซเรือนกระจก นั้น หลังจากมีการกำหนดปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจก (Cap) แล้ว ผู้ที่อยู่ภายใต้ระบบจะได้รับการจัดสรรสิทธิในการปล่อยก๊าซเรือนกระจก (allowance) ซึ่งสามารถนำไปซื้อขายได้ระหว่างผู้ที่อยู่ภายใต้ระบบด้วยกัน ภายใต้เงื่อนไขของอุปสงค์และอุปทานของตลาด

          ขณะเดียวกัน ระบบยังอนุญาตให้ใช้ “เครดิตชดเชย” หรือ “คาร์บอนเครดิต” จากโครงการลดก๊าซเรือนกระจกได้ เช่น คาร์บอนเครดิตจากโครงการ CDM โครงการลดก๊าซเรือนกระจกภายสมัครใจตามมาตรฐานประเทศไทย (T-VERs) หรือโครงการลดก๊าซเรือนกระจกภาคสมัครใจอื่นๆ (VERs) เพื่อบรรลุเป้าหมายการลดก๊าซเรือนกระจกภายใต้ระบบการซื้อขายใบอนุญาตปล่อยก๊าซเรือนกระจกต่างๆได้

          อย่างไรก็ดี การใช้เครดิตชดเชยในระบบซื้อขายสิทธิในการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจะขึ้นอยู่กับกฎการดำเนินงาน หรือนโยบายของผู้กำหนดนโยบาย